Fogar de Breogán

Leva un par de días a chover aquí no exilio... Esto sería normal na miña terra, non chamaría a atención, por iso cando aquí pasa isto é todo un acontecemento... e por suposto é inevitable pensar na familia.
Lembro eses días nos que espertas e escoitas a chovia sempre presente nos critais das fiestras... eses domingos de cocido, que xa comeza a cheirar ás 10 da mañá... de tardes de fútbol, de café e chupito. Sempre hai tempo pra volver á nosa terriña, pero por sorte sempre está no corazón.
Din que os galegos somos morriñentos; é único tópico no que levan razón.
Non coñezo aínda galego que renegase da súa terra... Por sorte.
E "..os imbéciles e escuros, non nos entenden, non...".

Profunda reflexión...

Nestes tempos de escraches (¿escríbese así?), fistin, spakins... e outras manifestacións do ser humano, é de recibo venerar a personalidades descoñecidas, pero cunha relevante importancia na historia do noso tempo.
Refírome ó creador dos HUESITOS, ó creador da PANTERA ROSA e ó creador do DRÁCULA.
¡Loados momentos de pracer nos que o tempo semella deterse ó estar inmerso no deleitoso doce mundo das guarradas!
Momentos que valen a pena, máis se estás ben acompañado.