Mi madriña... vendo as actuacións do Palau, confirmo a crise... Glups...
Dani Martín, La oreja de van Gogh, Sidoni, Pablo Alborán (arrrrgh), Manuel Carrasco, Amaia Montero... Non critico a súa música, simplemente non me pegan no Palau. Os es tivechedes o pracer de estar ahí, saberedes que é un lugar máxico...
Usando unha metáfora simple... este concertos semellan como xogar ó golf no Camp Nou... os dous son sobre céspede, pero nada que ver...
Menos mal que Mariano nos defende... Sí, fainos vivir nun mundo de ilusións... (bueno... de mentiras...).
