Por favor...

Nunca entendín certas cousas: Nunca entendín ós vexetarianos... Nunca entendín o terrorismo... Nunca entendín certas condenas destas de 50000000 anos por asasinato pra despois saír ós 5 anos... Nunca entendín á xente que lle gusta os centros comerciais... e bueno, con diferentes grados de incomprensión, e distintos grados de respeto, podería citar moitísimos máis exemplos. Sen embargo, o que non entenderei nunca, e isa pregunta que se fai a cotío de :¿És dos Beatles ou dos Rolling?...
Por favor... The Beatles é un grupo sublime, creativo, agresivo, arriscado, bueno en resumo, son xenios... The Rolling Stones é un bo grupo dos 70... os seus fans son moi respetables... Pero en serio, calqueira que teña un pouco de visión musical poderá darse conta de que xogan en divisións distintas.
Tiña que dicilo... cagho na cona pra iso abrín o carallo do blog... 


http://www.youtube.com/watch?v=q5-tGX6_-vo

Antónimos...

Hoxe un coñecido meu, un rapaz duns 15 anos, fixo un comentario que me deixou un pouco sorprendido. Afirmou con rotundidade: "Yo quiero ser político, pero no de los que mienten...".
Case que automaticamente xurdíu a miña resposta: "Eso es imposible, son antónimos político y verdad".
El aclarou: "No, pero yo no quiero ser político en Madrid, o en Barcelona, quiero ser de la ONU o del Parlamento Europeo". Ahí teño que recoñecer que non souben ben que responder, aínda que a resposta anterior sería absolutamente válida pra esta nova afirmación.
De todas formas non sei se o meu escepticismo é exaserado, ou se os seus anhelos aínda non están pervertidos polo delicado cheiro do noso sistema, ou se polo contrario o meu escepticismo e xustificado e os seus desexos realmente están friamente calculados cunha fin sistemática de supervivencia acomodada...
Vou encher o bandullo con pementos de padrón e albariño...  Antónimos serían: pementos de padró e coca cola.
Amén!