O verán pasa. Segue a transcurrir a vida. Os derradeiros acontecementos sorprendéronme. A visita do representante de Cristo na terra, á capital do estado foi realmente abrumadora. Podes estar ou non de acordo con os mandatos, suxerencias ou imposicións da igrexa católica, pero é innegable o seu poder de convocatoria, e de delirio semimístico que produce nalgunhas persoas. Pra min, que non son, nin fun, ni serei, mitómano, resulta chamativo ese fervor. Incluso admirable comprombar como milleiros de persoas conservan intacta unha cualidade do ser humano que semella en crisis, pra non faltar a costume. Refírome á FE.
É positivo comprobar que hai moitas persoas con fe. Reconfórtame. Non estou a favor do tal Benedicto nin o que representa, e a crisis relixiosa na que vivo sumido xa hai demasiados anos tampouco axuda. Simplemente o concepto: a FE. Xa sexa en Cristo, en Benedicto, nun equipo de fútbol, nun ideal, nunha persoa...
Pensei en refutar, atacar, desmontar, toda parafernalia da visita do xefe de estado do Vaticano, pero iso sería demasiado sinxelo, incluso cruel, por que eles mesmos o fan. Co cal, preferín darlle a volta... Noraboa a todos os que aínda temos Fe (non relixiosa, senón de calqueira tipo).
O que está claro é que o home que viaxa polo mundo en sotana ten bastantes adeptos. PAPA IN TOUR!!! Amén!!!
http://www.youtube.com/watch?v=GROhJX5h99Q
